درس‌هایی از هوشنگ سیحون ـ 2

معماران ایران 

درس‌هایی از هوشنگ سیحون ـ 2

  Iranian Architects
Lessons from Hooshang Seyhoun - 2

آنچه در ادامه می‌خوانید، دومین بخش از دیدگاه‌های ارزشمند استاد هوشنگ سیحون درباره هنر و معماری است که در گفت‌وگوی علی فراستی (استاد دانشگاه ایالتی کالیفرنیا) با ایشان، در زمستان 1372، در فرانسه (منتشر شده در روزنامه شرق، شماره 1515، یکشنبه 10 اردیبهشت 1391)، مطرح شده است:

2. تعریف هنر

تعریف هنر بسیار مشکل است؛ در طول اعصار و از قدیم‌الایام، بزرگان، فلاسفه، هنرمندان و متخصصان، تعاریف متفاوتی از هنر ارایه داده‌اند که گاه با همدیگر تفاوت‌های فاحشی داشته‌اند.

برداشت من از هنر این است:
"هنر عبارت است از انتقال احساسات شخص هنرمند، به وسیله تکنیک‌های مخصوص آن هنر، به شنونده، بیننده یا خواننده‌ای که آن اثر هنری را در مقابل خود دارد."

لذا آن هنرمندی پیشروتر است که بتواند به بهترین و راحت‌ترین وجهی، احساسات درونی یا برداشت خود را به دیگران منتقل کند. انتقال این احساس یا برداشت، نیازمند وسیله است که به آن تکنیک (فناوری) گفته می‌شود. فناوری مخصوص هنر نقاشی، طراحی و رنگ‌گذاری و تکنیک ترکیب رنگ و امثالهم است. با جمع شدن این تکنیک‌هاست که آن احساس روی تابلو نقاشی معنی پیدا می‌کند. شخص هنرمند باید به این فناوری‌ها اشراف داشته باشد تا بتواند به اثر هنری، در عین وحدت، تنوع بدهد و این وحدت و تنوع را روی تابلو منعکس کند.

در عالم موسیقی نیز مبنا همین است؛ موسیقیدان کسی است که بتواند آهنگ درونی خود را، با استفاده از ابزار و فناوری و آلات موسیقی، به شنونده عرضه کند. این موسیقی، در عین برخورداری از اصول و قواعد مشخص، بیانگر احساس درونی آهنگساز نیز است و نتیجه‌اش این می‌شود که آن اثر هنری در دیگران ایجاد حالت و احساس خاصی را می‌کند.